Den Haag,
26 mei 1978



Geachte Heer Loeb,


      Broedend op en over het een en ander besefte ik, hoe enorm onmisbaar voor U het is, om over enkele onaantastbare feiten te beschikken over mijn persoon en positie.

      Ik haalde uit een van vele mappen bijgaande carbondoorslag, die ik in ‘75 1 als bijlage aan enkele insiders toestuurde om de feiten ( die natuurlijk allemaal spijkervast liggen) nu eens te scheiden van het geouwehoer.

      U zult dus zien dat ik een verschrikkelijk grote bek kan en mag opzetten, als ze me te na komen. Het enige wringpunt is, dat er zoiets ongeschrevens bestaat als een zwijg-overeenkomst als je eenmaal met bepaalde organismen zoals Geheime Diensten te maken hebt gehad.
      Ze kunnen niet verplichten om je smoel te houden - wij hebben hier niet een Official Secrets Act, zoals in Engeland, maar het is ( dat geeft ook Lou de Jong fijntjes lachend te kennen) hoogst onverstandig om teveel te zeggen - OOK AL IS HET DERTIG JAAR LATER.
      Nu weet ik zelf natuurlijk zeer goed wat onder "zwijgen" valt - of zou behoren te vallen - en wat niet. Men ruikt dat van alle kanten, en er is dan ook van alle zijden geprobeerd mij ZO aan te vallen en onder publiciteitsdruk te zetten, dat ik in paniek raakte en mijn gezond verstand verloor. HAHA! DIE dag zal nog komen! Ik begraaf ze allemààl, zoals Chroestjef zei, met zijn schoen op de katheder meppend.

      Hou dit bijgaand paperas maar in uw zak - ik heb NOG een carbon, en daar laat ik meteen Maandag fotocopieën van trekken. U als uitgever zegt:
      "Hier, lees maar. DIT zijn de feiten en met de rest heb ik niets te maken."

WWW      [paraaf] 2


Het is ook opvallend en typerend dat GEEN der journalisten, die mij opzocht, zogenaamd om "de waarheid nu eens te horen" in welk opzicht dan ook was geinteresserd in papieren, authentieke stukken of feiten. Die wisten ze ALLANG.
      Ik kon die rotPolak dus alleen maar pakken (hij schreef twee paginas lang héél sluw en glibberig om alle ware feiten heen) doordat hij één stommiteit uithaalde. En daar hing hij op.
      Hij schreef dat ik enkele jaren gevangenisstraf had ondergaan wegens mijn politiek verleden. En ik HEB na de Bevrijding wel in arrest gezeten, maar ben daarna ontslagen van Rechtsvervolging Dus... dat heeft hij, met de hele redactie van Vrij Nederland, moeten inslikken.
      Ze weten het daar dus háárprecies.




[1]„Het Politiek Verleden van Willem W. Waterman” (28-04-1975).
[2]Na de paraaf ("WWW") staat handgeschreven "ZOZ", waarna de brief op de ommezijde gewoon verder gaat.