Terzijde

INDIANEN


Kees Stip 1

Eindelijk weten ze in Utrecht wie er in de achterlanden van de achterhoek wonen: indianen.
Het opmerkelijke feit werd ontdekt toen de Ruurlose roodhuiden de expressetrein naar het Verre Oosten overvielen en tot stilstand brachten
2. Merkwaardig genoeg liepen ze daarmee vooruit op een plan van de Spoorwegen zelf, die al geruime tijd het voornemen koesterden het gehele treinverkeer op deze lijn stop te zetten. De treinen waren weliswaar altijd onbeschadigd teruggekeerd, en ook waren er nooit klachten ontvangen van reizigers die onderweg gemarteld of beroofd waren, hoewel het natuurlijk ook mogelijk was dat die reizigers voorgoed waren verdwenen, opgeslokt door de prairie of door zijn ondervoede bewoners.
Zelfs in her gunstige geval dat ze retours bij zich hadden gehad waarvan ze niet meer in de gelegenheid waren de helft voor de terugreis in te wisselen, zouden ze de lijn daarmee toch niet hebben kunnen redden, want de verliezen bij de Spoorwegen zijn de laatste jaren zo groot geweest dat er beslist iets onrendabels moest worden afgestoten.
Bij het Verolme-concern, waarvan de tekorten in dezelfde orde liggen, kon hierin nog voorlopig worden voorzien door de heer Verolme
3 af te stoten, maar bij de Spoorwegen is eigenlijk niemand die je met goed fatsoen de schuld kunt geven. De bezuiniging moest dus in het materiële vlak komen te liggen, en wat lag daar mooier voor het grijpen dan dat langgerekte stuk roest van Zutphen naar Winterswijk, of, om het eens even in het hooghollands te vertalen, van niets naar nergens?
En nu zie je waar zoiets toe leidt. In dit onbekende gebied, op dit witte stuk wereldkaart, blijken roodhuiden te wonen, de originele apachen nog wel, onder leiding van de originele Winnetou. De man is dik geworden blijkens de foto’s die toevallig met de trein meereizende persfotografen hebben meegebracht. Waarvan kan iemand in een achtergebleven gebied als de Achterhoek nog dik worden? Van treinroof uiteraard. De Spoorwegen mogen dus wel extra op hun hoede zijn, wanneer zulke figuren zo aandringen om een spoorlijn waar toch al zoveel geld bij moet te handhaven.
Onder het mom van een luchtige scherts is hier een vertoning opgevoerd die in werkelijkheid wel eens bloedige ernst zou kunnen zijn. De treinbestuurder en de conducteur zijn gedwongen een proclamatie te ondertekenen waarin ze eeuwige trouw aan de omstreden spoorlijn beloven. Dat is natuurlijk in strijd met hun dienstvoorschriften, maar het oeuvre van Karl May bevat tal van voorbeelden van de manier, waarop de indianen plegen op te treden tegen het breken van de eeuwige trouwbelofte.
Vertrouw ook de sluwe Sluipvoet niet, die, als bleekgezicht verkleed, en zich voordoend als burgemeester van Ruurlo
4, zulke meelijwekkende woorden heeft gesproken over de economische afhankelijkheid van de Achterhoek van het grote vuurpaard uit het westen. Dat dank je de koekoek, als er voor Sluipvoet niets meer te besluipen valt, kan hij op een houtje bijten. Haal die lijn binnen, spoormannen in Utrecht, voordat je eigen was er aan komt te wapperen. Anders worden de rollen omgedraaid. Dan zijn jullie het die de reizigers zullen moeten beroven om het achtergebleven westen in stand te houden. Ik bedoel met pijl en boog, en niet zoals nu door de tarieven.


[1]In: Limburgs Dagblad, 30 januari 1970.
Kees Stip (voluit: Cornelis Jan Stip, * 25 augustus 1913 , † 27 juni 2001) was een Nederlands classicus en puntdichter, die ook werkzaam was onder het pseudoniem Trijntje Fop.
[2]Zie bijvoorbeeld het bericht in Twentsch Dagblad Tubantia van 27 juli 1968 en dat in het Algemeen Dagblad van 10 juli 1971.
[3]Cornelis Verolme (* 4 september 1900 , † 5 april 1981) was een Nederlandse industrieel en scheepswerfmagnaat.
In de jaren ’60 liepen de opdrachten voor de Nederlandse scheepsnieuwbouw terug. Vooral de stijgende loonkosten veroorzaakten verliezen. In 1969 moest Cornelis Verolme afzien van het stemrecht op zijn aandelen in ruil voor een nieuwe kredietgarantie en in januari 1970 moest Verolme accepteren dat de Verolme Verenigde Scheepswerven N.V. met de Rijn-Schelde Machinefabrieken en Scheepswerven N.V. fuseerden tot Rijn-Schelde-Verolme Machinefabrieken en Scheepswerven N.V. (RSV) en dat hij zijn positie als president-directeur verloor.
[4]Bedoeld wordt Jhr. mr. Jan Willem de Beaufort (* 13 juli 1913 , † 28 juni 2001), van 1953 tot 1978 burgemeester van Ruurlo.



Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

Terug naar de Karl May-startpagina.

Terug naar de Apriana-startpagina.



Google
www op deze website