Film – Woeste Koerden

anoniem 1


HOE GAAT HET TOCH in Koerdistan? De laatste tijd komt er maar weinig nieuws uit dit woeste bergland in het zuid-oosten van Turkije 2. Dank zij „De woesteling van Koerdistan” 3 raken we weer wat bij. Welnu, er is niets veranderd. Het moeilijk toegankelijke bergland is nog steeds plateauvormig, de kristallijne gesteenten zijn nog steeds door de erosie grillig ingesneden, soms in diepe cañons, zoals de 50 km lange kloof bij Gerge.
Het meest opvallende van dit interessante, maar op het eerste gezicht volledig onbewoonbare landschap is, dat er nog genoeg wild bebaarde mannen rondzwerven om enorme gevechten te veroorzaken. Bij buitenlanders is de streek altijd in trek geweest. Zo ontmoet men er een Engelsman, zoals er na de bezuinigingen van Wilson 4 op de hele wereld nog drie, pakweg vier, bestaan en een beroemde Amerikaan, die daar sinds Karl May heldhaftige dingen verricht. Jazeker, Kara Ben Nemsi leeft en Lex Barker 5 (in andere films ook wel Old Shatterhand) heeft zijn geweer geleend.
Er gebeurt van alles, er wordt bedrijvig gevochten in het warme stof en wie van een fris avontuurtje houdt, zal zich allerminst vervelen. Dat de film bescheiden wordt gepresenteerd in een klein bioscoopje, is een duidelijke onderschatting. Films van veel mindere kwaliteit worden in grote theaters met veel getoeter binnen gehaald en dan denk je: geef mij toch die Koerden maar.


[1]In: De Tijd : dagblad voor Nederland, 19 januari 1968.
[2]… en delen van Oost-Syrië, Noord-Irak en West-Iran.
[3]Originele Duitse titel: „Durchs wilde Kurdistan”.
[4]James Harold Wilson, Baron Wilson van Rievaulx (* 11 maart 1916 , † 24 mei 1995) was namens Labour premier van het Verenigd Koninkrijk van 1964 tot 1970 en van 1974 tot 1976.
[5]Lex Barker (voluit: Alexander Chrichlow Barker Jr., * 8 mei 1919 , † 11 mei 1973) was een Amerikaans acteur, die in vijf films furore maakte als Tarzan; in Europa was zijn eerste grote rol die van Robert – de verloofde van de vrouwelijke hoofdrolspeelster Sylvia (Anita Ekberg) – in de klassieker „La dolce vita” van Federico Fellini, alvorens hij optrad in maar liefst twaalf van de zeventien grote Karl-May-verfilmingen in de jaren ’60: als Old Shatterhand in „Der Schatz im Silbersee” (1962), „Winnetou, 1. Teil” (1963), „Old Shatterhand” (1964), „Winnetou, 2. Teil” (1964), „Winnetou, 3. Teil” (1965), „Winnetou und das Halbblut Apanatschi” (1966) en „Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten” (1968); als Kara Ben Nemsi in „Der Schut” (1964), „Durchs wilde Kurdistan” (1965) en „Im Reiche des silbernen Löwen” (1965); als Dr. Sternau in „Der Schatz der Azteken” (1965) en „Die Pyramide des Sonnengottes” (1965).



Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

Terug naar de Karl May-startpagina.

Terug naar de Apriana-startpagina.



Google
www op deze website