VEENENDAAL – Het Luxor Theater 2 brengt de komende week topfilms van twee verschillende genres: de Western en de lachfilm. Twee films, waarvoor men bij een bespreking superlatieven te kort komt.

Ten eerste de rolprent: „Duizend Tomahawks tegen Winnetou” 3. Eindelijk is hij dan ook in Veenendaal te zien; de verfilming van een van de vele mooie verhalen van Karl May. Fascinerend zijn de decors, groots is het spel en ’t verhaal boeit van de eerste tot de laatste minuut. Op meesterlijke wijze wist Karl May spanning, romantiek en humor in de juiste dosering in zijn verhalen te verwerken, zodat de geschiedenis waar gebeurd lijkt. Af en toe is het net of men door het raam kijkt en alles in werkelijkheid ziet gebeuren. Dat komt vooral ook, omdat alles op een zo natuurlijk mogelijke wijze is verfilmd, met de prachtige kleuren van woeste landschappen en vakkundige close-ups van ruige pioniers. Na het zien van deze film keert men echt voldaan huiswaarts.
Een groep pioniers krijgt van Indianen een stuk grond om op te leven en te werken, dank zij onderhandelingen die Old Surehand (Stewart Granger 4) en Winnetou (Pierre Brice 5) met de inboorlingen hebben gevoerd. De „Olieprins” 6, een blanke boef, doet echter al het mogelijke om de pioniers van het land af te houden, met de hulp van een wijd vertakte bende. Na vele mislukte pogingen schijnt hij in z’n opzet te slagen. Hij weet de Tomahawks 7 tegen de pioniers, Winnetou en Old Surehand op te hitsen. Maar juist als de strijd op het punt staat uit te barsten, verschijnt Old Surehand voor de zoveelste maal reddend ten tonele. De film is goedgekeurd voor personen boven de veertien jaar, Tot en met zondagmiddag kan men van dit machtige schouwspel genieten.
Van zondag- tot en met woensdagavond draait de Franse klasse-film „De eend en de Cadillac” 8 in het Luxor Theater aan de Vendel. Dit smakelijke gebeuren is niet aan te raden voor personen met zwakke lachspieren. Onuitputtelijk is het spel van Louis de Funes 9 en Bourvil 10, de twee grootste komieken van Frankrijk, die voor het eerst samen in een film te zien zijn. Evenals de voorgaande film opgenomen in cinemascope en kleuren.

[1]	In: De Vallei, 25 augustus 1967.

[2]	Luxor was van 1936 tot 1970 een bioscoop in Veenendaal. Formeel lag de bioscoop aan de Vendel net buiten de toenmalige gemeentegrens van Veenendaal, in Renswoude, maar omdat ze dichter bij de dorpskern van Veenendaal lag dan bij die van Renswoude, werd ze toch beschouwd als Veenendaalse bioscoop.

[3]	Originele Duitse titel: „Der Ölprinz”.

[4]	Stewart Granger (artiestennaam van James Lablanche Stewart, * 6 mei 1913 , † 16 augustus 1993) speelde in een drietal Karl May-verfilmingen („Unter Geiern” (1964), „Der Ölprinz” (1965) en „Old Surehand, 1. Teil” (1965)) de rol van Old Surehand.

[5]

Pierre Brice (artiestennaam van Pierre Louis Baron le Bris, * 6 februari 1929 , † 6 juni 2015) was een Frans acteur, die in maar liefst elf van de zeventien grote Karl-May-verfilmingen in de jaren ’60 de rol van Winnetou speelde: „Der Schatz im Silbersee” (1962), „Winnetou, 1. Teil” (1963), „Old Shatterhand” (1964), „Winnetou, 2. Teil” (1964), „Unter Geiern” (1964), „Der Ölprinz” (1965), „Winnetou, 3. Teil” (1965), „Old Surehand, 1. Teil” (1965), „Winnetou und das Halbblut Apanatschi” (1966), „Winnetou und sein Freund Old Firehand” (1966) en „Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten” (1968). Voorts speelde hij nogmaals de rol van Winnetou in de tv-series „Mein Freund Winnetou” (1980) en „Winnetous Rückkehr (1998) en trad hij een aantal malen op als gastacteur (uiteraard eveneens in de rol van Winnetou) bij de Karl-May-Spiele van Elspe en Bad Segeberg.

[6]

De rol van Ölprinz („Olieprins”) wordt gespeeld door de Duitse acteur, hoorspel- en synchroonspreker Harald Leipnitz (* 22 april 1926 , † † 21 november 2000), die later nog als Silers in „Winnetou und sein Freund Old Firehand” (1966) zou optreden. In het boek heet de olieprins Grinley, in de film wordt zijn naam niet genoemd.

[7]	Tomahawks zijn indiaanse strijdbijlen. In de film worden echter indianen, de Utahs, tegen de pioniers opgezet.

[8]	Originele Franse titel: „Le Corniaud” („de sukkel”).

[9]

Louis de Funès (voluit: Louis Germain David de Funès de Galarza, * 31 juli 1914 , † 27 januari 1983) was een Frans komische acteur. Hij was een van de bekendste Franse filmacteurs van de tweede helft van de twintigste eeuw en speelde tussen 1946 en 1982 in meer dan honderd films, waarvan de bekendste zijn: „Le Capitaine Fracasse”, „Pouic-Pouic”, „Le Gendarme de Saint-Tropez”, „Fantômas”, „Le Gendarme à New York”, „Le Corniaud”, „Fantômas se déchaîne”, „Le Grand Restaurant”, „La Grande Vadrouille”, „Le petit baigneur”, „Les grandes vacances”, „Fantômas contre Scotland Yard”, „Oscar”, „Le Gendarme se marie”, „Hibernatus”, „L’Homme orchestre”, „Le Gendarme en balade”, „Sur un arbre perché”, „La folie des grandeurs”, „Les Aventures de Rabbi Jacob”, „L’aile ou la cuisse”, „La zizanie”, „Le Gendarme et les Extra-terrestres”, „L’Avare”, „La soupe aux choux” en „Le Gendarme et les Gendarmettes”.

[10]

Bourvil (artiestennaam van André Raimbourg, * 27 juli 1917 , † 23 september 1970) was een Frans acteur, komiek en zanger. Tussen 1945 en 1970 speelde hij in meer dan 50 films, waarvan de bekendste zijn: „Les Misérables” (1958), „The Longest Day”, „Un drôle de paroissien”, „Le Corniaud”, „Les Grandes Gueules”, „La Grande Vadrouille”, „La Grande Lessive”, „Le Cerveau”, „L’Arbre de Noël”, „Le Mur de l’Atlantique” en „Le Cercle rouge”.

Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

www op deze website