Macha Méril houdt vakantie bij Winnetou

anoniem 1


DE Karl May films gaan voort. In de bekende serie zijn we nu toe aan „Duizend tomahawks tegen Winnetoe2, waarin we Old Shatterhand moeten missen, hoewel we Old Surehand voor hem in de plaats krijgen. Pierre Brice 3 mag wederom het dappere hoofd der Apachen zijn en Stewart Granger 4 bedient met vaste hand zijn altijd treffende repeteergeweer.
Verder wrijft men wel even de ogen uit wanneer er al vrij gauw na het begin een vriendelijk meisje tussen de huifkarren van een karavaan kolonisten in beeld komt, maar ze is het inderdaad: Macha Méril 5, in 1964 ontdekt door Jean-Luc Godard en in datzelfde jaar de hoofdrolspeelster in zijn „Femme mariée”. Getrouwd is ze in dit indianenavontuur niet en van haar capaciteiten als actrice is weinig of geen gebruik gemaakt.
Maar wellicht was Macha toevallig in Zuidslavië 6 op vakantie? Want daar immers bootst men de Rocky Mountains en de geurige steppen met de snelstromende beekjes na als vast natuurdecor voor de bekende botsingen tussen goed en kwaad, factoren waarover de roodhuiden en de blanken bij afwisseling beschikken.
(Amsterdam – City 7: Duizend tomahawks tegen Winnetou, 14 j.)


[1]In: Algemeen Dagblad, 8 juli 1966.
[2]Originele Duitse titel: „Der Ölprinz”.
[3]Pierre Brice (artiestennaam van Pierre Louis Baron le Bris, * 6 februari 1929 , † 6 juni 2015) was een Frans acteur, die in maar liefst elf van de zeventien grote Karl-May-verfilmingen in de jaren ’60 de rol van Winnetou speelde: „Der Schatz im Silbersee” (1962), „Winnetou, 1. Teil” (1963), „Old Shatterhand” (1964), „Winnetou, 2. Teil” (1964), „Unter Geiern” (1964), „Der Ölprinz” (1965), „Winnetou, 3. Teil” (1965), „Old Surehand, 1. Teil” (1965), „Winnetou und das Halbblut Apanatschi” (1966), „Winnetou und sein Freund Old Firehand” (1966) en „Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten” (1968). Voorts speelde hij nogmaals de rol van Winnetou in de tv-series „Mein Freund Winnetou” (1980) en „Winnetous Rückkehr (1998) en trad hij een aantal malen op als gastacteur (uiteraard eveneens in de rol van Winnetou) bij de Karl-May-Spiele van Elspe en Bad Segeberg.
[4]Stewart Granger (artiestennaam van James Lablanche Stewart, * 6 mei 1913 , † 16 augustus 1993) speelde in een drietal Karl May-verfilmingen („Unter Geiern” (1964), „Der Ölprinz” (1965) en „Old Surehand, 1. Teil” (1965)) de rol van Old Surehand.
[5]Macha Méril (artiestennaam van Marie-Madeleine Gagarine, * 3 september 1940) is een Franse actrice, die vanaf 1959 te zien is in veel, voornamelijk Franse films; haar doorbraak kwam in 1964 met haar hoofdrol als Charlotte in „Une femme mariée” van Jean-Luc Godard (* 3 december 1930). Een jaar later speelde zij de rol van de wonderschone kolonistendochter Lizzy in de verfilming naar Karl May „Der Ölprinz”.
[6]Van 1918 tot 3 juni 2006 waren de landen die nu Bosnië-Hercegovina, Kosovo, Kroatië, Montenegro, Noord-Macedonië, Servië en Slovenië heten verenigd in één koninkrijk resp. republiek dat/die van 6 januari 1929 tot 4 februari 2003 Joegoslavië heette (hoewel de meeste van de genoemde landen al eerder onafhankelijk waren geworden). In de jaren ’60 werd in sommige Nederlandse literatuur de term „Zuid-Slavië” gebruikt, hetgeen een letterlijke vertaling is van Joegoslavië.
[7]City, voluit: City Theater (tegenwoordig Pathé City) is een bioscoop aan het Kleine-Gartmanplantsoen 15-19 in Amsterdam.



Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

Terug naar de Karl May-startpagina.

Terug naar de Apriana-startpagina.



Google
www op deze website