(Van een onzer verslaggevers)R u u r l o, 7 augustus
DIE dokter Bakker (zeggen ze in Ruurlo) is een goed huisarts. Maar als geluidstechnicus is hij nog beter. En als amateur-cineast kan niemand ook maar in zijn schaduw staan.
Die onderwijzer Gerdes (zeggen ze in Ruurlo) is een goed schoolhoofd. Maar als regisseur van toneelstukken voldoet hij toch beter. En als regisseur van spektakelstukken kan niemand ook maar in zijn schaduw staan. Nu is het openluchtspel De Schat in het Zilvermeer dat op 7, 8, 14 en 15 augustus temidden van de Ruurlose bossen, op het NVV-terrein zal worden opgevoerd (vanavond voor het eerst dus, toegang ƒ 3) waarlijk een spektakelstuk.
De gehele Ruurlose gemeenschap is bij de voorbereidingen betrokken. Dus kan onderwijzer Gerdes zich uitleven. Als een Cecil de Mille 2 de tweede regeert hij met ijzeren hand de repetities van Karl May’s wild-west story. En hij weet zich daarbij gesteund door de technische capaciteiten van huisarts Bakker, die met behulp van zijn uitgebreide (klassieke) discotheek, voor tweeëneenhalf uur achtergrondmuziek heeft gezorgd, en die de opvoering met behulp van zijn camera voor de Ruurlose gemeenschap zal vereeuwigen.
Ruurlo telt ruim 6000 zielen, verdeeld over ruim 6000 ha natuurschoon. Een van die schone plekken is het zogenaamde Oude Voetbalveld in het Rijkenbargse bos, waar de dennen nog intenser geuren dan elders, en waar de dode naalden een dik tapijt hebben gevormd waarover Winnetou en Old Shatterhand naar hartelust geruisloos kunnen sluipen.
Fantastisch
„HET wordt fantastisch”, zegt regisseur Gerdes, „tachtig mannen en vrouwen, 24 paarden van de landelijke rijvereniging, tientallen schijnwerpers, nog meer geweren en pistolen, dat zijn de ingrediënten. Het is een traditie, dat openluchtspel. We doen het eens in de drie jaar, in 1948 zijn we er mee begonnen, we speelden toen Eenheid door Oranje van Ludwig Berger 3, een goed stuk, maar Old Shatterhand is populairder.”
Old Shatterhand is in het dagelijks leven conciërge van het gemeentehuis. Henk Klomp is de beste acteur van de Achterhoek, vertellen ze in het dorp. Maar hij kan dan ook de hele dag oefenen. Hij begroet de burgemeester s’ morgens met Whoaw. En de burgemeester zegt Oef, Oef, want jhr. mr. J. W. de Beaufort 4 wil geen spelbreker zijn.
De generale repetitie gisteravond werd gehouden onder ideale omstandigheden, geen wind, droog, aangenaam weer. Vleermuizen scheerden over de hoofden van spelers en speelsters, vuurvliegjes lichtten fel op in het licht van de vele tientallen schijnwerpers die het bos tot een schitterend decor maakten.
Het moet worden gezegd, actie is er genoeg. Donderend hoefgetrappel, tweegevechten, honderden schoten, wolken kruitdamp en vele gesneuvelden zorgden voor twee uren Wild Westgenoegens van de eerste rang. Old (Klomp) Shatterhand acteerde er lustig op los en vergiste zich slechts een keer in zijn tekst, maar dat was toen hij over een kabel struikelde en in sappig Achterhoeks van zijn afkeuring blijk gaf.
Tienduizenden
„HET enige wat we beslist nodig hebben is redelijk weer,” meent onderwijzer Gerdes. „Dan springen we er financieel uit. En als het slecht weer is, ja die tienduizend guldens die de voorbereidingen hebben gekost, moeten er toch op de een of andere manier komen.”
„Het is onze hechte gemeenschap,” zegt de drogist. „Daarom kan dit allemaal hier. Iedereen draagt zijn steentje bij. Dat zie je niet in de steden. Ik ben zelf Rotterdammer van geboorte, dus ik kan er over oordelen.”
„Wij hebben ze allemaal zelf gemaakt, die kostuums," zegt mevrouw Tellinga. „De uniformen van de bereden politie, dat zijn oude postbodejasjes geweest.”
„Het is een drukke tijd voor ons,” zeggen de indianen. „Elke morgen om vijf uur op, want de oogst is laat en moet van het land af.”
„Een hele week heb ik geplakt aan deze bandopname,” zegt dokter Bakker. „Maar nu is het dan ook zó.”
„De film is toch anders,” merkt ten slotte een wat chagrijnig toerist op. Maar naar hem luistert geen sterveling.
