Camera 2
De Indiaan Winnetou zwerft over de Noordamerikaanse velden en ontmoet daar de blanke, die zijn „bloedbroeder” worden zal, Old Shatterhand. In de film Winnetou, het Grote Opperhoofd 3 krijgt dit verhaal van Karl May gestalte en met de mensen die de film gaan zien zal het wel net zo zijn als met de lezers van Karl May’s boeken: ze zullen er onder elkaar nooit over uitgepraat raken of het nu boeiend is of stierlijk vervelend.
De film geeft in een regelmatige afwisseling beelden van groepen ruiters die rijden door het ruime breedbeeldlandschap in glorieuze kleuren (dito muziek-van-duizend-violen op de achtergrond), massale vuurgevechten, tweegevechten, brok-in-de-keel-scènes wanneer een „goeie” sneuvelt op het prairieveld van eer en juich-scènes, wanneer een „kwaaie” met een kreet de laatste verdorven adem uitstoot.
Lex Barker 4 speelt de rol van de sterke en nobele blanke. Pierre Brice 5 is een trotse Winnetou, die afgebeten Indianencommando’s roept. Marie Versini 6 speelt Winnetou’s zusje, dat in de laatste minuut nog sterven moet. Mario Adorf 7 is even onwaarschijnlijk slecht als Old Shatterhand goed in de rol van de slechte Sander met de snor.
Spanning levert de film voor liefhebbers van het genre voldoende. Voor deze liefhebbers zij verder volstaan met de mededeling dat de film wel helden en schurken maar geen karakters biedt en dat er kleuren genoeg zijn, hoewel de moraal zwart-wit is gebleven. Tot het bittere eind, dat regisseur dr. Harald Reinl 8 – in tegenlicht bij een ondergaande zon – aan deze film draaide.

Old Shatterhand (Lex Barker) in gevecht met Winnetou (Pierre Brice) op
een moment dat zij nog niet wisten dat zij bloedbroeders zouden worden.

[1]	In: Nieuwsblad van het Noorden, 2 oktober 1964.

[2]	Camera, ook wel: Camera Bioscoop, was van 1960 tot 2006 een bioscoop aan het Hereplein 73 in Groningen.

[3]	Originele Duitse titel: „Winnetou, 1. Teil”.

[4]

Lex Barker (voluit: Alexander Chrichlow Barker Jr., * 8 mei 1919 , † 11 mei 1973) was een Amerikaans acteur, die in vijf films furore maakte als Tarzan; in Europa was zijn eerste grote rol die van Robert – de verloofde van de vrouwelijke hoofdrolspeelster Sylvia (Anita Ekberg) – in de klassieker „La dolce vita” van Federico Fellini, alvorens hij optrad in maar liefst twaalf van de zeventien grote Karl-May-verfilmingen in de jaren ’60: als Old Shatterhand in „Der Schatz im Silbersee” (1962), „Winnetou, 1. Teil” (1963), „Old Shatterhand” (1964), „Winnetou, 2. Teil” (1964), „Winnetou, 3. Teil” (1965), „Winnetou und das Halbblut Apanatschi” (1966) en „Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten” (1968); als Kara Ben Nemsi in „Der Schut” (1964), „Durchs wilde Kurdistan” (1965) en „Im Reiche des silbernen Löwen” (1965); als Dr. Sternau in „Der Schatz der Azteken” (1965) en „Die Pyramide des Sonnengottes” (1965).

[5]

Pierre Brice (artiestennaam van Pierre Louis Baron le Bris, * 6 februari 1929 , † 6 juni 2015) was een Frans acteur, die in maar liefst elf van de zeventien grote Karl-May-verfilmingen in de jaren ’60 de rol van Winnetou speelde: „Der Schatz im Silbersee” (1962), „Winnetou, 1. Teil” (1963), „Old Shatterhand” (1964), „Winnetou, 2. Teil” (1964), „Unter Geiern” (1964), „Der Ölprinz” (1965), „Winnetou, 3. Teil” (1965), „Old Surehand, 1. Teil” (1965), „Winnetou und das Halbblut Apanatschi” (1966), „Winnetou und sein Freund Old Firehand” (1966) en „Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten” (1968). Voorts speelde hij nogmaals de rol van Winnetou in de tv-series „Mein Freund Winnetou” (1980) en „Winnetous Rückkehr (1998) en trad hij een aantal malen op als gastacteur (uiteraard eveneens in de rol van Winnetou) bij de Karl-May-Spiele van Elspe en Bad Segeberg.

[6]

Marie Versini (* 10 augustus 1940 , † 22 november 2021) was een Franse actrice, die in „Winnetou, 1. Teil” (1963) en „Winnetou und sein Freund Old Firehand” (1966) de rol van Nscho-tschi, Winnetou’s zus, speelde. Daarnaast speelde zij nog in drie andere Karl May-verfilmingen: „Der Schut” (Tschita von Adlerhorst, 1964), „Durchs wilde Kurdistan” (Ingdscha, 1965) en „Im Reiche des silbernen Löwen” (Ingdscha, 1965). In 2016 speelde zij nog een gastrolletje in het eerste deel van de RTL-tv-verfilming van Winnetou: „Winnetou – Eine neue Welt”. Naast de genoemde verfilmingen naar Karl May was ze o.a. ook te zien in „Kennwort: Reiher”, „Ferien mit Piroschka”, „Paris brûle-t-il?”, „Die 13 Sklavinnen des Dr. Fu Man Chu”, „Liebesnächte in der Taiga” en „Le songe d’une nuit d’été”.

[7]

Mario Adorf (* 8 september 1930) is een Duits acteur, die in „Winnetou, 1. Teil” de rol van Intschu-tschuna’s en Nscho-tschi’s moordenaar Santer speelt. In het derde deel van de RTL-verfilming van 2016 („Winnetou – der letzte Kampf”) is hij te zien als Santers vader. Ondanks glansrollen in o.a. „08/15”, „08/15, Zweiter Teil”, „08/15, in der Heimat”, „Der Arzt von Stalingrad”, „Schachnovelle”, „Freddy und das Lied der Südsee”, „Die verlorene Ehre der Katharina Blum”, „1979: Die Blechtrommel” en „2006: Karol Wojtyła – Geheimnisse eines Papstes” blijft hij bij de fans van de Karl May-films toch voor altijd „de moordenaar van Nscho-Tschi”.

[8]

Harald Reinl (* 8 juli 1908 , † 9 oktober 1986) was een Oostenrijks filmregisseur en schrijver van draaiboeken, die tekende voor vijf van de zeventien grote Karl May-films uit de jaren ’60: „Der Schatz im Silbersee” (1962), „Winnetou, 1. Teil” (1963), „Winnetou, 2. Teil” (1964), „Winnetou, 3. Teil” (1965) en „Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten” (1968).

Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

www op deze website