Voor onder en boven de 12

KARL MAY, ONVERWOESTBARE HERINNERING IN VADERHARTEN

anoniem 1


WETEN jullie, dat jullie vader over een ijzersterke jeugddroom beschikt: Karl May geheten? Noem zo terloops maar eens de naam Old Shatterhand, en zie: er verschijnt een soort dromerige blik in zijn ogen! Automatisch borrelen dan de roemruchte bijzonderheden omhoog. Zo te zien zal „Karl” best nog een poosje meegaan. Uitgeverij Het Spectrum heeft er althans alle vertrouwen in en gaat de heldendaden van Old Shatterhand (tussen Indianen en Arabieren) opnieuw op de markt brengen in pocket-uitgave.

Zijn onverschrokken hoofdpersoon, die elk paard kan berijden, nergens bang voor is, tevreden kan zijn met een slok water en een handje gedroogd bisonvlees, daarentegen alleen genoegen neemt met de beste wapens en die bovendien weet te hanteren, let wel: altijd rechtvaardig – is ook nu nog best in staat het romantische jongenshart in lichtelaaie te zetten.
In Duitsland zijn tot op heden meer dan 15 miljoen exemplaren van de 70 boeken, die Karl May schreef in omloop gebracht en het aantal vertalingen – in 20 landen – dat werd uitgegeven, is niet te schatten.
In meer dan een opzicht wordt de herinnering aan de geestelijke vader van Winnetou en Kara Ben Nemsi in zijn geboorteland wakker gehouden. Er worden b.v. openluchtvoorstellingen voor de jeugd opgevoerd, getrouwe bewerkingen van zijn verhalen, waarin pijl en boog, paarden en knotsen een hartig woordje meespreken. Verder bestond er voor de oorlog een soort pelgrimsoord voor vurige Karl May-vereerders in Dresden-Radebeul 2, in de vorm van een museum „Villa Shatterhand” genaamd. Dit gebouw was van boven tot onder volgepropt met souvenirs en meubilair van de schrijver; zijn bureau, zijn beroemde sofa waren te zien naast brieven, documenten, tapijten, buffelhoornen, originele manuscripten en een omvangrijk archief, dat door Karl May ongetwijfeld naarstig werd geraadpleegd in zijn produktieve jaren.


Museum in Bamberg,
pelgrimsoord
voor vurige vereerders


Het grootste deel van die nalatenschap is op de een of andere manier vanuit Oost-Duitsland in de Bondsrepubliek terecht gekomen en wacht sinds een paar jaar, verpakt in een groot aantal kisten, op een nieuw onderdak. Dit ogenblik is nu aangebroken. Ter ere van de 120ste verjaardag van Karl May is 25 februari een nieuw museum geopend in Bamberg, dat tegelijkertijd een trefpunt moet worden voor de jeugd uit binnen- en buitenland.
Zoals bekend woont de uitgever van de Karl May-werken in Bamberg en het gebouw waarin het museum wordt ondergebracht was tot nu toe al een internationaal clubgebouw voor Duitse en Amerikaanse jongeren. Binnenkort is het dus mogelijk zoonlief die net als eens zijn papa, met gloeiende wangen gebogen zit over de avontuurlijke reisverhalen, te trakteren op een bezoek aan de souvenirverzameling van zijn geliefde schrijver. Ongetwijfeld zal hij daar de meest uiteenlopende mede-vereerders aantreffen om van gedachten te wisselen.




[1]In Dagblad voor Amersfoort, 3 maart 1962.
Op 24 februari 1962 was dit artikel, af en toe in ietwat andere bewoordingen en gericht aan volwassen publiek, ook al verschenen in Het Parool; in die krant was ook de naam van de schrijfster van het artikel afgedrukt: Lisbeth Montagne.
[2]Radebeul is nooit een stadsdeel van Dresden geweest, dus de benaming Dresden-Radebeul is onjuist; voor invoering van de postcode werd de stad op brieven e.d. ietwat overbodig „Radebeul bei Dresden” genoemd, alsof er nog tientallen andere Radebeule zouden bestaan.



Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

Terug naar de Karl May-startpagina.

Terug naar de Apriana-startpagina.



Google
www op deze website