Boek en tijdschrift

anoniem 1

[…]

Wie meent, dat alleen het Nederlandse klimaat schuldig is aan verkouden en griepige mensen, moet het kleine maar interessante boekje van Thomas Slackenmeel: De Verkoudheid en de Muze 2 openslaan. Hij zal dan weten dat Homerus 3 dit ongerief al kende en beschreef. Fagore 4, Karl May en William Shakespeare 5 vonden er eveneens inspiratie in voor hun pennevruchten, alsmede Aristophanes 6 en Dante 7.


[1]In: Twentsch Dagblad Tubantia, 1 maart 1958.
[2]Volledige titel: „De verkoudheid en de muze, een bijdrage in voorbeelden tot de bestudering van de verkoudheid als cultuurbeïnvloedend natuurfenomeen in het bijzonder van haar relatie tot de litteratuur en de beeldende kunst sinds de derde dynastie van Ur tot het tijdperk van Saul Steinberg”.
Thomas Slackenmeel is een pseudoniem van de Haagse dichter en illustrator Cornelis (Cor) Blok (* 18 februari 1934 , † 17 april 2021).
[3]Homerus (Grieks Ὅμηρος, * ± 850/800 v.C. (?) , † ± 800/750 v.C. (?)) was de bekendste Griekse dichter, zelfs van de hele wereldliteratuur, aan wie twee epen, de „Ilias” en de „Odyssee” en enkele kleinere werken worden toegeschreven.
[4]Rabindranath Tagore (ook wel Thakur, maar zeker niet Fagore, * 7 mei 1861 , † 7 augustus 1941) was een Bengaals dichter, wijsgeer, roman- en toneelschrijver, pedagoog en schilder; in 1913 won hij als eerste Indiër de Nobelprijs voor Literatuur; hij schreef ook het Indische en het Bengaalse volkslied. Hij schreef voornamelijk in het Bengaals, maar vertaalde zelf veel van zijn werken in het Engels; van zijn werken zijn er zeven in het Nederlands vertaald door Frederik van Eeden (* 3 april 1860 , † 16 juni 1932): „Gitanjali” („Wij-zangen”), „Sadhana” („Sadhana”), „The crescent moon” („De wassende maan”), „The Gardener” („De hovenier”), „Chitra”, („Chitra”), „Hungry Stones” (De hongerige steenen”) en „The Home and the World” („Het huis en de wereld”).
[5]William Shakespeare (gedoopt op 26 april 1564 [juliaans] , † 23 april [juliaans]/3 mei 1616 [gregoriaans]) was een Engels toneelacteur, dramaturg en Lyricus. Naast 154 sonetten en vijf epische dichtwerken schreef hij 37 of 38 toneelstukken die tot op de dag van vandaag tot de hoogtepunten van de wereldliteratuur worden gerekend. Een opsomming van de hoogtepunten van zijn drama’s is een opsomming van nagenoeg zijn complete toneelwerk: „Titus Andronicus”, „The Comedy of Errors”, „The Two Gentlemen of Verona”, „King Richard II”, „King Richard III”, „The Taming of the Shrew”, „Romeo and Juliet”, „A Midsummer Night’s Dream”, „King Henry IV, Part 1”, „The Merchant of Venice”, „King Henry IV, Part 2”, „Much Ado about Nothing”, „As You Like It”, „The Tragedy of Julius Caesar”, „The Merry Wives of Windsor”, „Troilus and Cressida”, „Hamlet, Prince of Denmark”, „All’s Well That Ends Well”, „Measure for Measure”, „Othello”, „King Lear”, „Timon of Athens”, „Antony and Cleopatra”, „Macbeth”, „Coriolanus”, „The Winter’s Tale”, „The Tempest” en „King Henry VIII or All Is True”.
[6]Aristophanes (ook gespeld als: Aristofanes, Grieks: Ἀριστοφάνης, * 446 v.C. , † 386 v.C.) was een Grieks komediedichter; zijn tijdgenoten schreven hem een veertigtal toneelstukken toe, waarvan elf ons bekend zijn: „Ἀχαρνεῖς” („Acharnenses” of „De Acharniërs”), „Ἱππεῖς” („Equites” of „De Ridders”), „Νεφέλαι” („Nubes” of „De Wolken”), „Σφῆκες” („Vespae” of „De Wespen”), „Εἰρήνη” („Pax” of „De Vrede”), „Ὄρνιθες” („Aves” of „De Vogels”), „Λυσιστράτη” („Lysistrata” of „Lysistratè”), „Θεσμοφοριάζουσαι” („Thesmophoriazusae” of „Vrouwen vieren de Thesmophoria”), „Βάτραχοι” („Ranae” of „De Kikkers”), „Ἐκκλησιάζουσαι” („Ecclesiazusae” of „Vrouwenparlement”) en „Πλοῦτος” („Plutus” of „Rijkdom”).
[7]Dante (voluit: Dante Alighieri of Dante (Durante) di Alighiero degli Alighieri, * tussen 14 mei en 13 juni 1265 [juliaans] , † 14 september 1321) was een Italiaanse dichter, schrijver, filosoof en politicus. Zijn voornaamste werk staat bekend als „La divina commedia” („De goddelijke komedie”), een gedicht in drie delen over een reis door het hiernamaals, van het „Inferno” (Hel), door het „Purgatorio” (Vagevuur) naar het „Paradiso” (Paradijs), dat algemeen wordt beschouwd als een hoogtepunt van de wereldliteratuur.
Andere werken van zijn hand – in het Latijn, het Italiaans en het Florentijns – zijn o.a. „Vita nuova”, „Rime”, „De vulgari eloquentia”, „Il Convivio”, „De Monarchia”, „Epistole” en „Eclogae”.



Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

Terug naar de Karl May-startpagina.

Terug naar de Apriana-startpagina.



Google
www op deze website