DE Westduitse kanselier Adenauer 2 is tot ere-Indiaan benoemd. Geen verheugender bericht dan dit sinds vele jaren. Niet alleen dat de oude heer (dat zien wij nu pas goed in) uiterlijk wonderlijk veel weg heeft van een eerbiedwaardige patriarch uit de boeken van Karl May. Niet alleen dat hij een droom verwerkelijkt ziet uit zijn jeugd, toen hij met de boeken van Cooper 3 naar bed ging en opstond; niet slechts dat de nomaden-natuur van de kanselier hem naar de Russische steppen en de Amerikaanse prairies voerde.
En niet het belangrijkste is het dat „der Alte” een strijdbijl aan zijn gordel heeft gehangen. Neen ... hij heeft de vredespijp gerookt. Hij zal als een nieuw mens terugkeren naar Bonn, en Ollenhauer 4 en Dehler 5 aan zijn hart drukken. Hij zal de Russische ambassadeur 6 Zorin ontmoeten en stilletjes met hem rond het kampvuur zitten en dan „uuch” zeggen. En samen zullen zij aan één pijp trekken en hun strijdbijlen begraven en op hun vurige rossen op buffels gaan jagen in de Poolse wouden. Het aanzijn van Europa zal veranderen en de bittere, woorden van gisteren zullen met de blaadjes waarop zij geschreven zijn in rook opgaan. Met de bonte veren op het hoofd zal de kanselier in de Bondsdag verschijnen en zich met zijn blanke broeders van het oosten verzoenen, mits zij hem een ruim reservaat laten tussen Rijn en Elbe....

Er valt slechts één schaduw over deze vreugde. De heer Chroesjtsjow 7 heeft verklaard dat hij zoals de voorouders der Indianen – uit Siberië, over de Beringstraat en Alaska (eens Russisch bezit) en Canada – naar Noord-Amerika wil trekken, om er óók ere-Indiaan te worden. En men vreest dat hij niet alléén komt...

Maar dat zijn zorgen voor morgen.

[1]	In: Algemeen Handelsblad, 16 juni 1956.

[2]

Konrad Adenauer (voluit: Konrad Hermann Joseph Adenauer , * 5 januari 1876 , † 19 april 1967) was een Duits jurist en politicus van de katholieke Zentrumspartei resp. de CDU. Van 1917 tot 1933 en in 1945 was hij burgemeester van zijn geboortestad Keulen en van 1949 tot 1963 de (eerste) bondskanselier van Duitsland.

[3]

James Fenimore Cooper (* 15 september 1789 , † 14 september 1851) was een Amerikaans schrijver, die vooral bekendheid verwierf met zijn zeeverhalen en historische verhalen, de vijfdelige Leatherstocking Tales: „The Deerslayer. The First War Path”, „The Last of the Mohicans. A Narrative of 1757”, „The Pathfinder. The Inland Sea”, „The Pioneers. The Sources of the Susquehanna; A Descriptive Tale” en „The Prairie. A Tale”, met Natty Bumppo (bijgenaamd „Leatherstocking” en „Hawkeye”) in de hoofdrol; het tweede boek uit deze reeks, „The Last of the Mohicans” wordt door vriend en vijand beschouwd als zijn meesterwerk.

[4]	Erich Ollenhauer (* 27 maart 1901 , † 14 december 1963) was de leider van de Sozialdemokratische Partei Deutschlands (SPD) en fractievoorzitter in de Bondsdag van 1952 tot 1963, kanselierskandidaat in 1953 en 1957, beide keren verpletterend verslagen door Konrad Adenauer.

[5]	Thomas Dehler (* 14 december 1897 , † 21 juli 1967) was een Duits jurist en politicus namens de Freie Demokratische Partei (FDP), van 1949 tot 1953 minister van Justitie en van 1954 tot 1957 landelijk voorzitter van de FDP.

[6]

Valerian Zorin (Russisch: Валериа́н Алекса́ндрович Зо́рин, * 14 januari 1902 , † 14 januari 1986) was een Sovjetdiplomaat en -staatsman. Van 1952 tot 1953 en van 1960 tot 1963 was het ventje de permanente vertegenwoordiger van de Sovjet-Unie bij de Verenigde Naties; berucht geworden is zijn pertinente ontkenning van de plaatsing van Russische raketten op Cuba, hem tijdens de vergadering van de Verenigde Naties voorgeworpen en met foto’s aangetoond. Van 1955 tot 1956 was de onverbeterlijke communist ambassadeur van de Sovjet-Unie in West-Duitsland en van 1961 tot 1971 was hij lid van het Centraal Comité van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie.

[7]	Nikita Sergejevitsj Chroesjtsjov (Russisch: Ники́та Серге́евич Хрущёв, * 17 april 1894 , † 11 september 1971) was een Sovjet-politicus, partijleider van de Communistische Partij en dictator van de Sovjet-Unie van 7 september 1953 tot 14 oktober 1964.

Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

www op deze website