|
Bonn, Brassertufer: „Ja, zoo’n reisje langs den Rijn, Rijn, Rijn, ’s Avonds in den maneschijn, schijn, schijn, Met een lekker potje bier, bier, bier, Aan den zwier, zwier, zwier, Op d’rivier, vier, vier! Zoo’n reisje met een nieuwerwetsche schuit, schuit, schuit, Allemaal in de kajuit, juit, juit, ’t Is zoo deftig, ’t is zoo fijn, fijn, fijn, Zoo een reisje langs den Rijn.” De „maneschijn” ontbrak omdat Karl en Klara overdag reisden en de schuiten van vandaag de dag zijn nog „nieuwerwetscher” dan die van 1910, maar dat zo’n reisje „fijn, fijn, fijn” was, geloven wij graag. Het liedje werd in 1906 gezongen door Louis Davids (geboren als Simon David, * 19 december 1883, † 1 juli 1939) en zijn zus Rika Davids (eigenlijk Rebecca David, * 4 september 1885, † 2 juli 1943) en in 1969 gecoverd door Willy Alberti (eigenlijk Carel Verbrugge, * 14 oktober 1926, † 18 februari 1985) zijn dochter Willeke Alberti (eigenlijk Willy Albertina Verbrugge, * 3 februari 1945). Het oorspronkelijke lied was van Paul Lincke (voluit: Carl Emil Paul Lincke, * 7 november 1866, † 3 september 1946) en heette in het Duits »Das ist die Berliner Luft«. © foto 2025 |
|