„ILLEGAAL” WERK VAN DE GILCLUB1


De Duitse propaganda heeft zich een tijdlang bediend van het blad „De Gil”, dat de indruk wilde wekken sterk anti-Duits te zijn. Tegelijkertijd diende zich voor de microfoon de „Gilclub” aan, die elke Zaterdagavond een half uur lang de door de Duitsers verboden muziek uitschalde. Er werden de allernieuwste Amerikaanse jazzplaten gedraaid, terwijl zich tevens een vrouwelijke stem liet horen, blijkens aankondigingen van een zekere Leonie Miller. Het 27-jarige meisje, dat zich zo noemde, verscheen gisteren voor het Amsterdamse Tribunaal. Zij bracht een verklaring ter sprake van den geestelijken vader der Gil-propaganda Willem W. Waterman. Deze zou haar hebben overgehaald de teksten van de Gil-club uit te spreken, haar voorspiegelende, dat zij daarmee een goed stuk illegaal werk deed. Hoewel het meisje tot 1943 lid van de N.S.B. was, had zij het plan opgevat om zich aan de andere zijde te scharen. Zij meende bij Waterman een kans te hebben gevonden. Zij had inderdaad geloofd, dat deze met weergaloze handigheid de Duitsers een rad voor ogen draaide. Waterman, die thans gedetineerd is, ging in zijn handelwijze zover, dat hij het meisje inderdaad illegaal werk liet verrichten.
Het Tribunaal veroordeelde het meisje tot 11 maanden internering met aftrek van de tijd, doorgebracht in een kamp. Zij was gisteren juist 11 maanden geïnterneerd en kon derhalve in vrijheid worden gesteld.



[1]Artikel uit „De Volkskrant” (Amsterdam, 09-04-1946).